Ένας καθρέφτης.
Πρόσωπα απλά ή εφιαλτικά συνηθισμένα.
Το είδωλο αλλάζει μορφές.
Φτιασίδια, μεταμφιέσεις, κι’αυτό που θέλουν τα μάτια μας να δουν.
Ο μύθος όμως καταρρέει.
Η ζωή που ζήσαμε καρέ-καρέ προβάλλεται στη γυάλινη επιφάνεια.
Ο καθρέφτης αποτυπώνει την αληθινή εικόνα.
Ξάφνιασμα, αποστροφή, απόγνωση, απoδοχή.
Και κει οι εικόνες συνεχίζουν να κυλούν.
Παραμορφώνουν ότι μόλις αποδεχτήκαμε.
Μετά σκοτάδι…
ή ένα φως, πίσω αριστερά…
