ΣίβυλλαExit

Το «Brexit» μπορεί να φάνηκε βαρύ πλήγμα αλλά ελάχιστα θορύβησε την Ευρωζώνη, για “Grexit” ούτε λόγος και στα Ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων βαράνε το σκοπό και ‘μεις χορεύουμε!
Ναι, χορεύουμε ενώ στον τόπο μας δε λέει να στερέψει η φτώχεια, η ανεργία και η κακοπέραση.
Υπομονή κι υπομονή, χρόνο το χρόνο και όπως πάμε… δεκαετία τη δεκαετία!
Ο Σωτήρης όμως – ο κάπελας του κουτουκίου της Σίβυλλας – κουράστηκε να περιμένει, φωνάζει τους συνεργάτες του και παίρνουν την απόφαση να μαζέψουν τα βαρέλια και τα τραγούδια τους και να του δίνουν.
Ν’ ανέβουν τα σκαλιά του υπογείου, να περάσουν συνοριακούς σταθμούς, προβλήτες καραβιών και πύλες αεροδρομίων, με προορισμό την Ισλανδία, τη Σουηδία, την Αυστραλία… όπου να ‘ναι, αλλά μακριά από ‘δω, απ’ αυτό τον τόπο που “εκπολιτίστηκε” και δεν τρώει τα παιδιά του, απλά τα διώχνει!
Αυτή λοιπόν την τελευταία νύχτα πριν το “ΣίβυλλαΕxit” το κουτούκι της Σίβυλλας το ανοίγουν όπως πάντα με το κρασί, το κέφι και τα τραγούδια, αλλά και μ’ ένα σκοπό: Να ξαναβρεθούν φίλοι και θαμώνες, περαστικοί και συνοδοιπόροι, να τους κρατήσουν ή να τους ξεπροβοδίσουν.