Ο χορός της σιωπής

Εκείνη εδώ. Εκείνος σε μια οθόνη. Σε μια χιλιοπαιγμένη κασέτα αναζητά το όνειρο. Εκείνη χάνει το δικό της. Εκείνος κι η νεράιδα του παραμυθιού.
Εκείνη κι ο χαμένος έρωτας. Μια σχέση παράλογη όσο η πραγματικότητα.
Τα πρόσωπα μένουν ίδια, αλλάζουν ρόλους, οι επιλογές τους λιγοστές.

Θύτης ή θύμα;
Κατακτητής ή κατεκτημένος;
Στείρες αναμνήσεις, γράμματα, τραγούδια, λόγια δικά τους.
Αύριο δεν θα’ ναι αλλιώς, η ταινία θα γυρίσει στην αρχή, το ίδιο σκηνικό, η ίδια εφιαλτική σκηνοθεσία.

Η νέα διανομή δεν θα προσθέσει τίποτα καινούριο στο παλιό σενάριο.
Κανένας αυτοσχεδιασμός.
Καμιά πρωτοβουλία.